Ppor./ppłk. Adolf Pilch "Góra", "Pistolet", "Dolina". Wybitny żołnierz, świetnie wyszkolony cichociemny, którego los rzucił na Nowogródczyznę, na teren Puszczy Nalibockiej. Walczył w ponad 200 bitwach i potyczkach, w zdecydowanej większości zwycięskich. Odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Adolf Pilch urodził się 22 maja 1914 roku w Wiśle na Śląsku Cieszyńskim. Zmarł 10 lutego 2000 r. w Londynie. Przed wojną ukończył Wyższą Szkołę Techniczną Wawelberga w Warszawie. Powołany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 26 Dywizji Piechoty w Skierniewicach. Po kampanii wrześniowej w 1939 r. przedziera się do Jugosławii, skąd statkiem dopłynął do Francji, gdzie wcielony został do 3 DP (8pp).

Po kapitulacji Francji dociera do Wielkiej Brytanii. Po przeszkoleniu w 1942 r., już jako cichociemny został przerzucony do okupowanej Polski. Zaopatrzony w "lewe" dokumenty przedostał się do Warszawy, gdzie otrzymał przydział do Okręgu Nowogródzkiego AK, jako dowódca Polskiego Oddziału Partyzanckiego im. T. Kościuszki, nazwanego później: Zgrupowaniem Stołpecko - Nalibockim, kontynuując współdziałanie (03.06.1943 - 01.12.1943r.) z partyzantką sowiecką w Puszczy Nalibockiej.

1 grudnia 1943 r. sowieccy "sprzymierzeńcy" podstępnie napadli na polski obóz rozbrajając większość naszych żołnierzy (w tym czasie dowódcą zgrupowania był mjr Wacław Pełka ps. "Wacław"). Z okrążonego przez Sowietów obozu udaje się ppor. "Górze" wydostać. Wraz z nim przebija się kilku partyzantów. Po paru dniach dociera do uratowanego szwadronu kawalerii dowodzonego przez chor. Zdzisława Nurkiewicza ps. "Noc", będącego w tym czasie na dalekim zwiadzie. Uratowana grupa kawalerii i kilku partyzantów piechoty jest etatowo osłabiona, zima, duży mróz i wielu rannych, lekko umundurowanych. W tej trudnej sytuacji, nie mogąc otwarcie walczyć z dwoma ówczesnymi wrogami, komendant "Góra" przyjmuje niechcianą propozycję żandarmów z Iwieńca, o okresowym zawieszeniu broni na tym terenie, co akceptuje Komenda Okręgu AK "Nów" (Nowogródek).

W tym trudnym dla zgrupowania czasie dozbraja oddział, leczy rannych, szkoli, uzbraja, munduruje oraz wraz z chorążym "Noc" rozbudowuje ponownie zgrupowanie piechoty i kawalerii do około 1000 żołnierzy. Z chwilą przełamania wschodniego frontu jego Zgrupowanie, będąc odcięte na kierunku Wilno, odmaszerowało na zachód 29.06.1944 r. Zgrupowanie to rozrosło się z 45 ludzi do ponad 980, z czego około połowy stanowiła mobilna kawaleria (27 dywizjon kawalerii AK im. Króla Stefana Batorego, I baon 78pp Strzelców Słuckich, szwadron CKM - w rozbudowie 23 puł. Grodzieńskich, lazaret polowy, duże zaplecze) oraz tabory i odchodzący z Kresów miejscowi cywile - rodziny partyzanckie. Po brawurowej przeprawie w biały dzień przez obstawiony czołgami most na Wiśle w Nowym Dworze mając za sobą szlak 500 kilometrów 26 lipca 1944 r. Zgrupowanie Stołpecko - Nalibockie wkroczyło do Dziekanowa Polskiego, nawiązując tam kontakt z KG AK. Stąd naliboccy partyzanci przechodzą (28-29.07.1944 r.) do Puszczy Kampinoskiej, wyzwalając miejscowy teren z pod okupacji niemieckiej przy współudziale żołnierzy z miejscowej konspiracji i utrzymując teren dwa miesiące zwąc go: "Niepodległa Rzeczpospolita Kampinoska". Jego jednostka pod nową nazwą pułk "Palmiry - Młociny" stanowi główny trzon utworzonej "Grupy Kampinos", dowodzonej przez kpt. Józefa Krzyczkowskiego ps. "Szymon". Kpt. Szymon w drugim dniu powstania, w czasie walk o Lotnisko Bielańskie zostaje ciężko ranny, w związku, z czym przekazuje dowództwo nad całością zgrupowania w Puszczy Kampinoskiej por. Adolfowi Pilchowi, który wówczas przyjął nowy pseudonim "Dolina".

Adolf Pilch uczestniczył w ponad dwustu walkach z dwoma okupantami, w których nie doznał ani jednej porażki, m.in. walki o Aleksandrów, Lotnisko Bielańskie, Dworzec Gdański, pod Brzozówką, Truskawiem, Piaskami Królewskimi nad Wisłą. Z końcem Powstania Warszawskiego (28-29.09.1944 r.) przechodzi ze zgrupowaniem w rejon kielecki. Po drodze toczy zaciętą bitwę pod Jaktorowem - Żyrardowem.

Po klęsce i rozbiciu oddziałów puszczańskich pod Jaktorowem 29 września 1944 r. ("Grupą Kampinos" dowodził mjr Alfons Kotowski ps. "Okoń") por. Dolina dołączył do 25 Pułku Piechoty Ziemi Piotrkowsko-Opoczyńskiej AK, którym dowodził mjr "Leśniak" Rudolf Majewski, zostając dowódcą III batalionu "Kampinos". Po rozformowaniu 25pp stanął na czele konnego oddziału - szwadronu "Kampinos", walcząc na szlakach mjr Hubala do 17 stycznia 1945 r.

Jeszcze w czasie trwania wojny emigrował z kraju. Osiedlił się w Anglii w Londynie. Przez propagandę PRL pomawiany o zdradę i kolaborację. Był członkiem Kapituły Krzyża AK w Londynie. Dnia 1.08.1991 roku jako delegat z Londynu odznaczył przyznanym przez Kapitułę Krzyża AK Krzyżem Armii Krajowej sztandar stołecznego miasta Warszawy. Ufundował także witraż AK i sił zbrojnych na zachodzie, w warszawskim kościele św. Jacka.

Na emigracji prężnie działał w kołach weteranów kombatantów AK. Został wybrany: prezesem koła "Cichociemnych i Spadochroniarzy AK" oraz wieloletnim Prezesem Koła Żołnierzy AK w Londynie.

Po 1990 roku odwiedza niepodległa Polskę dwa razy. Uczestniczy w zorganizowanych spotkaniach z byłymi podkomendnymi - weteranami oraz jest przy otwarciu i nadaniu nazwy, Sztandaru i barw i odznaki Jednostce Wojskowej nr 2198: 27 Zmechanizowany Pułk Ułanów im. Króla Stefana Batorego w Braniewie, która przejęła dawne tradycje jego zgrupowania i kawalerii 27 puł. AK. W jednostce od kadry oficerskiej i dowódcy płk. dypl. Edwarda Suma Rogowskiego otrzymuje honorową szablę.

Zmarł w wieku 86 lat, pochowany jest na Wandsworth Cemetery Magdalen Road, Londyn SW 18.

Obecnie w miejscowościach: Wiśle Głębce na murze szkoły podstawowej nr 4 wmurowana jest Tablica Pamięci poświęcona dawnemu ich uczniowi (1921-1927) por. A. Pilchowi - Górze Dolinie. Także w Dziekanowie Polskim k/Warszawy na ul. Rolniczej nr 435, ufundowano Sztandar, który przekazano szkole i nadano jej nazwę: im. A. Pilcha - "Góra", "Dolina", jak również zamontowano duży kamienny obelisk ustawiony przed frontem szkoły z Tablicą Pamięci, która nosi - jego imię i nazwę dowodzonego przez A. Pilcha zgrupowania Stołpecko - Nalibockiego AK. Natomiast na cmentarzu partyzanckim w Wierszach, partyzanckiej stolicy Puszczy Kampinoskiej od lat jest ustawiony duży granitowy obelisk, poświęcony dowódcy por. cc. A. Pilchowi i Zgrupowaniu Stołpecko - Nalibockiemu. Obok, na cmentarzu, w 2004 roku wzniesiono i odsłonięto ogólny pomnik "GK" AK - 1944 gdzie również umieszczono informację o dowódcy i jego Pułku "Palmiry - Młociny".

Ordery i odznaczenia:
 
Krzyż Srebrny Virtuti Militari
Krzyżem Walecznych 4-krotnie
Krzyż AK
Krzyż King's Medal for Courage (Królewski Medal za Męstwo)

Medal Wojska - Polska Swemu Obrońcy 3 krotnie
Medal Pamiątkowy 40-lecia Stołeczności Warszawy

Odznaka Honorowa 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego - 1920

Laureat nagrody Miasta Stołecznego Warszawy

Autor książki pt. Partyzanci trzech Puszcz

Autor licznych udzielonych mediom zachodnim i spisanych wywiadów oraz uczestnik audycji w Radiu Wolna Europa.